هر بار که یک مبارز شجاع پا به رینگ می‌گذارد، عملا جان خود را به خطر می‌اندازد. بیشتر این بوکسورهای دلیر، پس از پایان مبارزه و به صدا درآمدن زنگ آخر، سالم به خانه و نزد خانواده‌شان بازمی‌گردند. اما برای گروهی از آن‌ها، سرنوشت به شکلی غم‌انگیز رقم می‌خورد. برخی از مبارزان، جان خود را در مسیر بوکس حرفه‌ای از دست داده‌اند. در این مقاله از مجله بت فوروارد، به یاد برخی از شجاع ترین بوکسور هایی که در رینگ یا بر اثر جراحات ناشی از مبارزه جان باختند، می‌پردازیم.
مرگ در رینگ بوکس – بوکسورهایی که در رینگ کشته شدند!
برآوردها نشان می‌دهد که بین سال‌های ۱۸۹۰ تا ۲۰۱۱، حدود ۱,۶۰۴ بوکسور به دلیل جراحات وارده در رینگ جان باخته‌اند که به‌طور میانگین، سالانه ۱۳ مورد مرگ‌ومیر ثبت شده است. همین تحقیقات نشان می‌دهد که در دهه ۱۹۲۰، در دورانی که ایمنی کمتری در بوکس وجود داشت، ۲۳۳ مورد مرگ ناشی از این ورزش ثبت شده، در حالی که این آمار در دهه ۲۰۰۰ به ۱۰۳ مورد کاهش یافته است.
۱. فرانکی کمپبل (مقابل مکس بیر، ۲۵ آگوست ۱۹۳۰)
مرگ در رینگ بوکس
پس از اینکه فرانکی کمپبل، بوکسور ایتالیایی-آمریکایی، در راند دوم مکس بیر را به زمین انداخت (که داور آن را لغزش اعلام کرد)، پشتش را به حریف کرد و به سمت طناب‌ها رفت.
بیر که از زمین بلند شده بود، با یک مشت سنگین به سمت سر کمپبل حمله کرد. کمپبل در گوشه رینگ به تیم خود گفت: احساس می‌کنم چیزی در سرم شکسته است.
او تا راند پنجم به مبارزه ادامه داد، اما در نهایت تحت ضربات سنگین حریف اهل نبراسکا قرار گرفت. سرانجام، داور مداخله کرد و مبارزه را متوقف ساخت.
متاسفانه، کمپبل چند ساعت بعد در بیمارستان بر اثر خونریزی مغزی دوگانه جان باخت. مکس بیر به اتهام قتل غیرعمد بازداشت شد و برای آزادی او وثیقه‌ای ۱۰,۰۰۰ دلاری تعیین شد، اما در نهایت، تمام اتهامات علیه او رد شد.
همچنین، داور توبی ایروین و تیم‌های گوشه رینگ هر دو مبارز به مدت یک سال از فعالیت محروم شدند.
۲. جیمی دویل (مقابل شوگر ری رابینسون، ۲۴ ژوئن ۱۹۴۷)
مرگ در رینگ بوکس
این اولین مورد مرگ در رینگ بوکس یک بوکسور در مبارزه قهرمانی جهان از دهه ۱۸۰۰ بود. شوگر ری رابینسون شب قبل از مبارزه‌اش با جیمی دویل در کلیولند، خواب دید که در رینگ باعث مرگ او می‌شود.
این کابوس او را به‌شدت نگران کرد، تا جایی که سعی کرد مبارزه را لغو کند. کمیسیون بوکس حتی یک کشیش کاتولیک را برای آرام کردن رابینسون به محل آورد.
با این حال، مسابقه برگزار شد و دویل ۲۲ ساله در راند هشتم با ناک‌اوت شکست خورد و دیگر هرگز به هوش نیامد. او پس از عمل جراحی، به شکلی غم‌انگیز در بیمارستان جان باخت.
پس از این حادثه، رابینسون صندوقی از درآمد مبارزات بعدی خود تشکیل داد و آن را به والدین دویل اهدا کرد.
وقتی از او پرسیدند: آیا قصد داشتی دویل را به دردسر بیندازی؟
این بوکسور افسانه‌ای پاسخ داد:
آقا، کار من این است که او را به دردسر بیندازم.
همچنین بخوانید: آموزش پیش بینی بوکس
۳. دیوی مور (مقابل شوگر راموس، ۲۱ مارس ۱۹۶۳)
مرگ در رینگ بوکس
این مرگ در رینگ بوکس تراژیک در رینگ الهام‌بخش باب دیلن برای نوشتن ترانه‌ای در مورد مسئولیت این اتفاق شد و حتی پاپ ژان بیست‌وسوم بوکس را ورزشی وحشیانه توصیف کرد.
در راند دهم مبارزه قهرمانی وزن پر، دیوی مور به‌شکلی نامناسب به زمین افتاد و گردنش روی طناب پایینی رینگ فرود آمد.
با این حال، به‌طرز شگفت‌انگیزی موفق شد برخیزد و راند را روی پای خود به پایان برساند، اما داور در نهایت مبارزه را متوقف کرد.
این قهرمان اهل کنتاکی، چیزی فراتر از کمربند قهرمانی خود را در این مبارزه طاقت‌فرسا از دست داد؛ او در رختکن به کما رفت و پس از ۷۵ ساعت در بیمارستان جان باخت.
۴. یانگ علی (مقابل بری مک‌گیگان، ۱۴ ژوئن ۱۹۸۲)
مرگ در رینگ بوکس
پس از پیروزی بری مک‌گیگان، بوکسور ایرلندی، با ناک‌اوت فنی در راند ششم برابر یانگ علی، حریف نیجریه‌ای او روی برانکارد از رینگ خارج شد و در لندن به کما رفت.
علی، که نام واقعی‌اش آسیمی مصطفی بود، به دستگاه تنفس مصنوعی وصل شد اما در نهایت در خانه‌اش درگذشت. او همسر باردارش را تنها گذاشت.
دهه‌ها بعد، مک‌گیگان، قهرمان سابق جهان در وزن پر، اعتراف کرد که هنوز هم کابوس آن شب تلخ در لندن را می‌بیند.
در شب به‌دست آوردن کمربند قهرمانی در سال ۱۹۸۵، زمانی که اوسبیو پدروزا را شکست داد، این پیروزی را به یاد حریف فقید خود تقدیم کرد.
۵. کیم دوک-کو (مقابل ری مانسینی، ۱۳ نوامبر ۱۹۸۲)
مرگ در رینگ بوکس
این مبارزه سرنوشت‌ساز، به یکی از مهم‌ترین مسابقات تاریخ بوکس تبدیل شد. مبارز کره‌ای، کیم دوک-کو، در برابر ری بوم بوم مانسینی از آمریکا، یک نبرد نفس‌گیر و سنگین را تجربه کرد.
اما چند دقیقه پس از پایان مبارزه، کیم به کما رفت و بلافاصله به بیمارستان منتقل شد. او تحت عمل جراحی اضطراری مغز قرار گرفت اما چهار روز بعد جان باخت.
پیروزی ناک‌اوت در راند چهاردهم مانسینی، باعث شد تا اصلاحاتی در قوانین بوکس برای افزایش ایمنی مبارزان اعمال شود. مهم‌ترین تغییر، کاهش تعداد راندهای مبارزات قهرمانی از ۱۵ به ۱۲ راند بود.
۶. رومان سیماکوف (مقابل سرگئی کُوالِف، ۵ دسامبر ۲۰۱۱)
مرگ در رینگ بوکس
این یکی از مرگ در رینگ بوکس تراژیک و نسبتا مدرن در بوکس بود. رومان سیماکوف، رقیب وزن سبک سنگین، پس از شکست از سرگئی کُوالِف در رینگ به هوش رفت و بعدها بر اثر جراحات مغزی جان باخت.
مرگ این بوکسور ۲۷ ساله روسی تاثیر عمیقی بر کُوالِف گذاشت.
مردی که به عنوان The Krusher شناخته می‌شود، بلافاصله به مادر حریف خود کمک مالی کرد، اما در مورد این حادثه تلخ همیشه از اظهار نظر در رسانه‌ها خودداری کرده است.
مدیر او، ایگیس کلیماس، می‌دانست که خانواده سیماکوف هنوز او را مقصر می‌دانند، به همین دلیل از حضور در مراسم خاکسپاری منصرف شد و مدت زمانی طول کشید تا کُوالِف را متقاعد کنند که این اتفاق تقصیر او نبوده است.
۷. مایک تاول (مقابل دیل ایوانز، ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۶)
مرگ در رینگ بوکس
یک مبارزه حذفی برای عنوان قهرمانی وزن welter بریتانیا در گلاسکو به سرنوشت تلخی تبدیل شد زمانی که دیل ایوانز در راند پنجم، مایک تاول را متوقف کرد.
تاول اهل داندی و مبارز خانگی بود. بلافاصله به بیمارستان منتقل شد و پس از انجام آزمایش‌ها مشخص شد که او دچار خونریزی مغزی جدی شده است که در نهایت منجر به مرگ غم‌انگیز او شد.
ایوانز که از این اتفاق به شدت ناراحت بود، گفت که ملاقات با مادر تاول به او قدرت و آرامش شخصی داد. اگرچه هیچ چیزی نمی‌تواند واقعا خانواده‌های آسیب‌دیده را آرام کند، اما بار مالی این حادثه با کمک بسیاری از افراد در دنیای بوکس، مانند ریکی هاتن، کمی کاهش یافت.
صفحه‌ای با عنوان Justgiving برای جمع‌آوری کمک‌های مالی به یاد مرگ تراژیک تاول ایجاد شد که بیش از ۵۰,۰۰۰ پوند جمع‌آوری شد، به‌علاوه کمک‌های دیگر از طرف جامعه بوکس.
۸. اسکات وستگارت (مقابل دک اسپلمن، ۲۴ فوریه ۲۰۱۸)
مرگ در رینگ بوکس
این باید یک لحظه شاد و جشن برای اسکات وستگارت پس از پیروزی بر دک اسپلمن در مبارزه‌ای در وزن سبک سنگین در دانکاستر می‌بود. اما خیلی زود به یک تراژدی تبدیل شد؛ اسکات ۳۱ ساله پس از پایان ۱۰ راند مبارزه به بیمارستان منتقل شد و فقط دو روز بعد جان باخت.
حریف آن شب او، دک اسپلمن، پس از این اتفاق رابطه نزدیکی با خانواده وستگارت پیدا کرده و گفته است: ممکن بود حس نفرت وجود داشته باشد، اما خوشبختانه آن‌ها خیلی خوب و با درک برخورد کردند. از آن زمان همیشه رفتار خوبی با من داشته‌اند.
۹. ماکسیم داداشف (مقابل سابریل ماتیا، ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۹)
مرگ در رینگ بوکس
یکی دیگر از مرگ در رینگ بوکس به‌طور غم‌انگیز در آمریکا رخ داد، زمانی که بوکسور روسی ماکسیم داداشف در سن ۲۶ سالگی بر اثر جراحات وارد شده در مبارزه برای عنوان قهرمانی IBF در وزن سبک-ولتر مقابل سابریل ماتیا جان باخت.
مربی برجسته، بادی مک‌گرت در راند یازدهم پس از اینکه از گوشه رینگ با التماس گفت: لطفا، مکس، لطفا، تصمیم گرفت که مبارزه را متوقف کند. مک‌گرت بیان کرد که نتوانست رقیبش را متقاعد کند که تسلیم شود، بنابراین خود او مجبور شد که تصمیم بگیرد.
داداشف به دلیل خونریزی مغزی به بیمارستان منتقل شد بعد از اینکه نتواسته بود به رختکن خود برود و پس از جراحی جان باخت. برای پسر کوچک او دانیل و همسرش الیزاوتا صندوقی راه‌اندازی شد، که الیزاوتا با گفتن اینکه شوهر شجاعش به او قدرت زندگی می‌دهد، یاد او را گرامی داشت.
۱۰. پاتریک دی (مقابل چارلز کانول، ۱۲ اکتبر ۲۰۱۹)
مرگ در رینگ بوکس
سال ۲۰۱۹ برای دنیای بوکس سالی تراژیک بود، با چندین بوکسور که جان خود را پس از جراحات وارد شده در رینگ از دست دادند. پاتریک دی یکی دیگر از قربانیان بدشانس این اتفاقات بود.
بوکسور آمریکایی پس از شکست با ناک‌اوت در راند دهم در برابر چارلز کانول در شیکاگو، مجبور به انجام جراحی مغز اضطراری شد و وارد کما شد.
لو دی‌بلا، مدیر برنامه‌های او، بعدا اعلام کرد که پاتریک دی در حالی که در کنار خانواده، دوستان نزدیک و اعضای تیم بوکس خود قرار داشت، جان باخت.
یادآوری این افسانه‌های ورزشی
ما به عنوان طرفداران بوکس، تشنه خون هستیم، دنبال هرج و مرج هستیم و هر وقت مرد یا زنی به رینگ می‌رود، آرزو داریم که بیشترین تلاش و خالص‌ترین عملکرد را شاهد باشیم. اما فراتر از نمایش مسابقه، گاهی فراموش می‌کنیم که خطرات و ریسک‌های مربوط به هر مسابقه و مرگ در رینگ بوکس نیز وجود دارد. مرگ‌‌های بوکس همیشه یادآوری دردناکی است که این ورزش، یا تجارت، مسئله‌ای است که به معنای واقعی کلمه با «مرگ و زندگی» سروکار دارد.
